احتمالا شما هم (قبل از اینکه این مطلب را بخونید) مثل من(مثل منِ چند ساعت پیش) تصور میکنید که Oh my Gosh با Oh my God یکی هستند، و Gosh را اندکی عامیانهتر از God میدانید
اما من چند ساعت پیش به علل متعددی که عمدهی اونا بیکاری مفرط و اندکی کنجکاوی بود، رفتم سراغ یوتیوب( سرور و سالار همهی سایتهای اینترنتی) و متوجه تفاوت God , Gosh شدم و از جهل ۳۴ ساله در این قضیه به سلامتی خارج شدم. شما هم دستتون را بدید به من تا از این جهل خارجتون کنم.
باور بکنید یا نه جامعهی آمریکا یک جامعهی مذهبی هست و این جامعهی مذهبی هنوز به چیزهایی پایبند هستند. مثلا اینکه الکی Oh my God نگن :))) یعنی oh my God را برای مسائل کوچک و پیش پا افتاده بکار نبرن. مثلا اومدین چایی بخورین و دیدین مگس افتاده توی چاییتون نگین Oh my God
حالا از کجا این شده اصول؟ و اگر اشتباهی ازش استفاده کنید ممکنه مخاطب آمریکاییتون دلخور بشه، اجازه بدید براتون توضیح بدم.
در جریان هستید که حضرت موسی در کوه سینا به دیدار یهوه(همان خدای خودمان) رفتند و آنجا دستورات مذهبی را دریافت کردند، به این دستورات ده فرمان میگن که به انگلیسی سخت(انگلیسی خیلی قدیمی) میشن اینا:
Thou shalt have no other gods before me
Honour thy father and thy mother
Remember the sabbath day, to keep it holy
Thou shalt not make unto thee any graven image
Thou shalt not take the name of the Lord thy God in vain
Thou shalt not kill
Thou shalt not commit adultery
Thou shalt not steal
Thou shalt not bear false witness against thy neighbour
Thou shalt not covet
مورد پنجم میگه: نام خدای خالقت را بیهوده به زبان نیاور.
خب معما حل شد، اینکه نام خدا را برای موارد کوچک به کار ببرید توهین محسوب میشه اما برای موارد مهم اشکال نداره، مثلا اگر ببینید دو تا ماشین با هم تصادف کردن ایراد نداره که بگید Oh my God
Gosh هم یه کلمه کاملا بیمعنی و فقط بر وزن God هست.
در همین راستا اگر بیجا بگید Jesus Christ باز کار درستی نکردید و باید یه چیزی هم وزنش پیدا کنید و بگید مثلا بگید cheese and rice، باور کنید این مورد را جدی میگم و شوخی نمیکنم،
خودتان ملاحظه بفرمایید.
این مطلب تقدیم میشود به زارا که وبلاگش را دوباره پاک کرد و باعث شد بگم Oh My God چون واعا مسئلهی مهمی بود
جدی یا شوخی؟