معمولا کتابهایم را با توجه به پیشنهادها، نام نویسنده و یا حداقل از روی ستارههای گودریدزش میخرم اما راستش در مورد این کتاب این گونه نبود، رفته بودم برای مریم کتاب هفتهی چهل و چندم را (طبق آن معیارهایی که گفتم) بخرم که این کتاب را از همان نشر(+) دیدم، تورقی کردم و نام چند فوتبالیست محبوبم را دیدم و خریدمش. و اتفاقا از خواندنش لذت فراوانی هم بردم.
حسی که به این کتاب داشتم، از همان جنسی بود که موقع خواندن کتاب «چنین کنند بزرگان» ویل کاپی داشتم. البته حسی ضعیفتر چون شخصیتهای این کتاب بجای کلئوپاترا، اسکندر کبیر و نرون فوتبالیستهایی مثل مارادونا، فرانکو بارزی و اریک کانتونا هستند.
این کتاب در مورد حدود ۷۰ فوتبالیست مطرح نوشته شده است، از علت شهرتشان، از چیزهایی که به فوتبال مدرن اضافه کرده اند، از لحظات مهم حرفهایشان و حتی حواشی عجیب و گاها منفی زندگی آنها که باعث شده این کتاب رنگ طنز بگیرد، طنزی که گفتم از جنس کتاب چنین کنند بزرگان است.
پشت جلد کتاب در مورد قلم طنز نویسنده نوشته بود: ساختاری مثل کوه یخ دارد و رضایت عمیقتر زیر آب است و لایهی اولیهی لذت هر جوکی کمترین بخش آن.
پینوشت:
البته این کتاب برای کسانی است که طرفدار فوتبال هستند و سایرین قطعا از خواندنش لذت کمتری میبرند. من به شخصه از جام ملتهای آسیای ۹۶ و جام جهانی ۹۸ همه فوتبالها را خیلی جدی دنبال میکنم، هم اخبارش هم حواشیاش را، حتی بخش عمدهای از ویکیپدیا گردیام فوتبالی است. اما باید اعتراف کنم که نزدیک به نیمی از آنچه در این کتاب خواندم برایم تازگی داشت و خواندن آنچه پیش از آن هم میدانستم برایم جذاب بود. چون شیوه نگارشش را دوست داشتم.
این کتاب البته در ادامه یک روایت مصور دیگر نگارش شده به نام روایت مصور تاریخ فوتبال، امیدوارم آن کتاب را هم به زودی و در فرصتی مناسب بخوانم.
گوشهای از این کتاب را قبلا اینجا نوشتم.